Een competente papa!

Onlangs was er een relletje over de doorgeslagen toetsdrang op scholen in Nederland.
Er was een wetsvoorstel ingediend voor het invoeren van een toets op kleuterscholen en half politiek Nederland trok ten strijde tegen deze Kleutertoets. Een meerderheid stemde tegen, waardoor de Kleutertoets voorlopig van de baan lijkt. Ondertussen wordt er toch vrolijk doorgetoetst, en lijkt er zelfs een heuse toetsmaffia in Nederland aan het werk te zijn!

Op zich ben ik het er helemaal mee eens dat het voorstel is afgewezen, het toetsen van de prestaties van kleuters lijkt mij sterk overdreven.
Toch vinden we het kennelijk zo belangrijk om onze prestaties langs de meetlat te leggen, waarom dan niet de prestaties van aanstaande papa’s testen? Als er één onderdeel van het leven is waar je over adequate kennis en de juiste competenties moet beschikken is het wel voor het opvoeden van kinderen.
Dus in plaats van dat Cito arme, kleine kleutertjes onnodig onder druk zet met een Kleutertoets, waarom niet een Papatoets?

Bij de kleuters is het onder andere letterkennis, cijferkennis en terugtellen wat getoetst wordt.
Wat zijn de competenties waar de aanstaande papa op getoetst zou worden? Wat zijn de KPI’s die een moderne papa nodig heeft om zijn kroost klaar te maken voor de Grote Boze Mensen Wereld?
Coaching, aanmoediging, luiers verschonen. Leidinggeven, luisteren, flesjes maken. Empathie, grenzen stellen, voorlezen. Zomaar wat vaardigheden die in mijn gedachten kwamen toen ik hier over na dacht. En geduld natuurlijk, heel veel, bovenmenselijk veel geduld!

Hoewel het een leuke oefening kan zijn om eens na te denken over welke KPI’s een vader zou moeten beschikken en in hoeverre jij als papa hier aan voldoet hoop ik dat het nooit zover komt dat er eerst een test afgelegd moet worden voordat je vader mag worden. Een test is altijd een moment opname en geeft slechts aan hoeveel men afwijkt van het gemiddelde. Zoals je die arme kleutertjes niet kan afrekenen op hoe ze een test maken kun je een aanstaande papa niet afrekenen op welke vaardigheden hij wel of niet in huis heeft.

Voordat ik kinderen kreeg was ik totaal niet competent om voor kinderen te zorgen. Het huilen, de luiers, de viezigheid, de lastige vragen, de complete en totale inbreuk op je leven, ik was er niet klaar voor en kon er niet mee omgaan. Als ik op dat moment een test had gemaakt was ik compleet gezakt.
Tot de nacht dat mijn zoon werd geboren.
Toen ik voor het eerst dat kleine, vieze, blèrende hoopje mens in mijn handen had begreep ik dat je je niet kan voorbereiden op het vaderschap. Maar zodra je dat hummeltje in je handen hebt ben je van nature in staat er voor te zorgen.

In één nacht was ik een competente papa geworden.
En elke dag krijg je de mogelijkheid om je vaardigheden verder te ontwikkelen!