Huisje, boompje…

Een huisje en boompje heb ik al. Aan het beestje wordt nog gewerkt. Ik wil graag een hond. Dat wil ik al jaren, dus ik heb het ondertussen helemaal uitgedacht: De hond is een bruine labrador. Ze heet Zwabber. Het is een rustig beestje, is gek op de kinderen en houdt van wandelingen in het bos. Haar favoriete plekje thuis is in een hoekje naast de bank.

Voordat deze wens waarheid wordt, zijn er alleen nog wat obstakels te overwinnen. Mijn oudste dochter is bang voor praktisch alle dieren. Als er maar een hond naar haar kijkt, wordt ze al zenuwachtig. Als hij binnen een straal van drie meter komt, komt ze gillend en trillend op haar benen achter me staan. Mijn vrouw is ook niet erg gek op honden. Bang is een groot woord, maar ze houdt die kwijlende gedrochten liever op een afstandje.

Ik ben nu dus overal ”zaadjes” aan het planten. Mijn dochter probeer ik op alle mogelijke manieren van haar angst voor dieren af te helpen. Mijn vrouw en andere kinderen probeer ik te laten wennen aan het idee van een hond in huis. Met mijn vrouw heb ik Marley & Me gekeken en mijn zoon heb ik meegenomen naar de theatervoorstelling van Dribbel. Ik doe alles om ze enthousiast te krijgen.

Ook alle praktische problemen heb ik al verholpen. Zo heb ik meerdere ‘oppasgezinnen’ geregeld, voor als we een keer een weekend weg willen zonder de hond. Ik ben al aan het sparen voor een hondentoilet, omdat mijn vrouw de hond overdag natuurlijk niet uit zal willen laten als het regent. En voor de goede tips volg ik Martin Gaus op twitter, zodat ik over een paar jaar alles weet over het opvoeden van honden.

Nu had ik laatst met mijn vrouw een discussie over onze hond:

Ik, wijzend naar een labrador: “Dat is een mooie hond! Als wij Zwabber later hebben…”
Zij valt me in de rede: “Zwabber?”
Ik: “Ja, zo heet onze hond.”
Zij: “Echt niet, dat is toch geen naam voor een hond? We noemen hem Morrison.”
Ik: “Nee, hij moet Zwabber heten.”
Zij: “Als we een hond hebben, noemen we hem Morrison en we nemen geen labrador.”
Ik: “Geen labrador? Maar jij wilt helemaal geen hond. Dit is dus een fantasie. Mijn fantasie. En in mijn fantasie hebben we een bruine labrador en ze heet Zwabber.”
Zij: “Dan mag je geen hond. Ook niet in je fantasie!”

Je snapt het wel, ik heb nog een lange weg te gaan.